Au bord de la fôret
Het prachtige "Au bord de la fôret" in Frankrijk zocht naar een kunstzinnige oplossing om haar eetkamer te verfraaien en tegelijkertijd te zorgen voor een extra warm gevoel én een optimalisatie van de akoustiek: een prachtig wandtapijt was de ideale oplossing.
Thuiswerk in corona tijden
In coronatijden is thuiswerken voor velen de norm geworden. Waarom dan niet de werkplek wat opvrolijken met een warm getuft tapijt?
Fier!
Alle tentoonstellingen zijn uniek, maar mogen tentoonstellen bij de Liedts-Meesen stichting is wel heel speciaal. Fier, om er mijn tapijten in een unieke setting te kunnen tonen aan de geïnteresseerden.
Nieuw: "On the wire - blue"
De nieuwste handgetufte tapijt in Nieuwzeelandse wol. 2 meter op 2 meter.
Het derde examplaar, na "Amitié - Blue" in een nieuwe reeks waar de klemtoon ligt op het werken met fascinerende kleuren, hier zelf ontwikkeld blauw.
"On the wire - white"
De nieuwste handgetufte tapijt in Nieuwzeelandse wol. 2 meter op 2 meter.
Het tweede examplaar, na "Amitié - Blue" in een nieuwe reeks waar de klemtoon ligt op het werken met fascinerende kleuren, en woltechniek experimenten: hier gebruik van "biba", vervilte wol.
"Amitié - Blue"
Handgetufte tapijt in Nieuwzeelandse wol. 2 meter op 2 meter.
Het eerste examplaar in een nieuwe reeks waar de klemtoon ligt op het werken met fascinerende kleuren, hier in een zelf gecreëerd blauw.
In maart vond de "Internationale Textielbiënnale" plaats in Haacht. Een schitterende expo met kunstenaars uit de hele wereld. Een unieke kans om ook mijn handgetufte wandtapijten tentoon te stellen aan een internationaal publiek en gerenommeerde collega's.
In 2015 maakte ik op vraag van de directie een aantal muurschilderingen in het nieuwe WZC te Oostende. Het was de bedoeling van de omgeving voor de bewoners aantrekkelijker te maken en de 'grijze muren' een kleur te geven.
Ik maakte op de 4 etages een eigenzinnig fresco, maar het was vooral mijn beeld op de 4de verdieping dat me steeds maar weer voor de geest kwam, een verhalend beeld van 2 figuren dat op verscheidene manieren kan geïnterpreteerd worden. Daar wou ik nog meer mee doen, en het figuurlijk én letterlijk meenemen naar de buitenwereld, de vrolijke kinderwereld.
Her werd de tapijt "Hide and Seek", verstoppertje spelen, in elke betekenis...
Op welke plaatsen komen wandtapijten het mooist tot hun recht? Er zijn verschillende antwoorden, maar toen ik de vraag kreeg om mijn tapijten te exposeren in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Damme heb ik niet getwijfeld. Een kerk is een schitterende plaats om grote werken te exposeren, zeker wanneer ze een plaats in het doksaal krijgen!
De tentoonstelling in Bredene lost alle verwachtingen in: de reacties zijn overweldigend, zeker op de nieuwste handgetufte tapijten.
De 10 tapijten, van elk 4 vierkante meter groot, werden speciaal voor de tentoonstelling ontwikkeld in samenwerking met Ora Pro Nobis.
December 2015 - Januari 2016 heb ik een solo tentoonstelling in het MEC Staf Versluyscentrum in Bredene. Een groot deel zal gewijd zijn aan een aantal nieuw getufte tapijten. Een hele uitdaging voor mezelf en Ora Pro Nobis!
Deelnemen is belangrijk, maar winnen is natuurlijk nog veel plezieriger. Ik was dan ook in de wolken de brief te ontvangen dat ik met mijn inzending "Ditto" de eerste prijs heb gewonnen van de wedstrijd "Wandtapijt Groot Formaat", uitgeschreven door Domaine de la Lice en gesponsord door het Ministerie van de Waals-Brusselse Gemeenschap. De uitreiking gebeurt tijdens de vernissage van de tentoonstelling op 12 september 2015.
In het marge van de Biënnale van Venetië, de hoogmis van de Hedendaagse Kunst, vond in 2013 ook een schitterende overzichtstentoonstelling plaats van Hedendaags Wandtapijt met kunstenaars als Cragie Horsfield en Perry Grayson, mij ondertussen niet onbekend. En ook topkunstenaar Marc Quinn liet zich van zijn beste "wandtapijtkant" zien. Het wandtapijt is zeker nog levend, maar het moet dan wel op een Hedendaagse manier gecreëerd worden. I like it!
Blijkbaar vinden mijn tapijten niet alleen hun weg naar tentoonstellingen, maar ook naar beurzen. "Intirio", de professionele beurs in Gent geeft een beeld van de toekomstige trends op het gebied van interieur en design. En, ... ook 1 van mijn getufte tapijten hangt er: Ditto. De getufte tapijt is de eyecatcher op de stand van Ora Pro Nobis. Fier: wanneer Kunst Design wordt.
In Tilburg heb ik ook de techniek van het manueel tuften leren kennen, maar jammer genoeg ben ik er niet aan toe gekomen om daar tapijten te tuften. Wat rondzoeken en -vragen brengt me bij Ora Pro Nobis in Stekene. Daar kan ik tapijten tuften van 2 op 2 meter. Bovendien klikt het perfect met de eigenaar en de tufters. Al snel komen de eerste tapijten van het weefgetouw. Het vlakke jacquard is vervangen door de warme gevoelige tuft van pure Nieuwzeelandse wol, bamboe en vlaslinnen.
Het succes van 'Imagine' blijft nazinderen, maar ik ben hongerig naar nieuwe uitdagingen. Die vind ik al snel in het 'Textiellab van Tilburg', een uniek kenniscentrum dat allerhande technieken hanteert en na selectie de mogelijkheden geeft aan kunstenaars om er te experimenteren.
Na indienen én goedkeuring van mijn projectvoorstel, kan ik er twee keer voor een week aan de slag: fantastisch. Ik experimenteer niet alleen met nieuwe stoffen en technieken, de resultaten overtreffen alle verwachtingen.
Naast 4 jacquard geweven tapijten, opgespannen op frame; creëer en produceer ik ook damast tafellinnen in wit en zwart. Hedendaags maar gebaseerd op de traditionele 'linnenkoffer' die ondertussen uit het huwelijksbeeld verdwenen is.
Nieuw werk creëren is 1, er mee naar buiten komen vraagt moed, maar moet. Daarom had ik me ingeschreven voor de wedstrijd "Wandtapijt groot formaat" georganiseerd door het "Domaine de la Lice" met mijn tapijt 'Imagine' (142x142), een 'collage' van een aantal fragmenten van eerdere schilderijen, omgevormd tot een nieuw geheel.
Tot mijn grote verbazing is het werk geselecteerd voor de wedstrijd én de tentoonstelling in de 'Musée de la Rubanerie' te Komen. Een unieke ervaring, zeker wanneer ik luister naar de zeer
positieve commentaar. Dit smaakt naar meer.
Na een aantal constructieve gesprekken met de mensen van 'Flanders Tapestries', enkele proeflappen en bijsturingen is het zo ver: de eerste opdracht is gegeven. En ja, daar komen de eerste resultaten: 4 jacquard tapijten gebaseerd op eerdere schilderijen van mijn hand. 4 uiteenlopende werken, met 'Imagine' als centraal werk omdat het uitgaat van een samenspel van een aantal werken, fantastisch samengebracht door mijn fotograaf Jos Verhoogen.
Na de tentoonstelling van Cragie Horsfield in M HKA ben ik op zoek gegaan naar een partner die me kon helpen bij de realisatie van tapijten gebaseerd op mijn schilderijen. Na een online zoektocht
ben ik terecht gekomen bij "Flanders Tapestries" in Wielsbeke, die zowaar ook werk produceerden voor enfant terrible Perry Grayson. De traditionele jacquard techniek met hedendaags design.
Fascinerend! Mijn besluit staat vast, ik start met mijn Project 'Wov/men', Colour Full People from the loom.
Na de schitterende 6 nieuwe werken van Michael Borremans, waaronder het fascinerende “The Tape”, ontdekt te hebben in de Zeno X galerij bracht de wandeling in Antwerpen me langs het M HKA:
“Schering en Inslag” van Cragie Horsfield, luidde de affiche. Onbekend.
Maar niet lang onbemind! Een nieuwe wereld is voor me opengegaan. Ik vond wandtapijten niet meer van deze tijd, maar wat Cragie Horsfield hier neerzet, ophangt, is werkelijk fenomenaal. Een ambacht gecombineerd met eigentijdse thema’s. Groots, overweldigend.
“Ook iets voor jouw schilderijen”, fluistert me iemand in het oor. “Ze lenen zich ertoe”.