Vandaag een bezoek gebracht aan de tentoonstelling van Berlinde De Bruyckere in het SMAK (Gent). Een overweldigende ervaring, of beter een onderdompeling in nederigheid. Er schuilt zoveel pijn en tragiek in de werken van De Bruyckere. Ook al zijn de lijven dan hoofdzakelijk van was, kleur en textuur lijken levensecht, maar doods met doorschijnende aders waarin het bloed gestold is. De kunstenares schildert met was zoals Lucian Freud schilderde met de verboden loodwit-verf.
Ook al voel je bij sommige werken het medeleven en mededogen, worden beelden soms ingewikkeld in doeken of dekens, de pijn blijft.
Klein weer buitengestapt.
MD.
Reactie schrijven